Dagelijkse besmettingscijfers zeggen niets!

Leestijd: 5 minuten

Volledige informatie is nodig

Stel dat de wereldkampioenschappen in Qatar zijn en Nederland doet mee. En in het NOS-Journaal wordt gezegd dat het Nederlands elftal bij een wedstrijd van vandaag 2 doelpunten heeft gescoord en meer wordt er niet gezegd. U zou onmiddellijk beseffen, dat u dan eigenlijk nog steeds niets weet. Pas als je weet welke wedstrijd het was en hoeveel doelpunten de tegenstander heeft gescoord, dan weet je pas wat die 2 doelpunten betekenen. Winst voor Nederland, gelijkspel of verlies.

Daarmee vergelijk ik de bekendmaking op dagbasis van het aantal positieve testen, die gemeld zijn bij het RIVM. De meldingen in de nieuwsmedia, zoals bij het NOS-Journaal, gaan dan meestal zo: “Ten opzichte van gisteren zijn er vandaag 1453 meer besmettingen gemeld bij het RIVM”.  Maar deze melding zegt weinig als deze zonder verdere informatie is. Dan blijft het net zo vaag als de info dat het Nederlands elftal bij een wedstrijd van vandaag 2 doelpunten heeft gescoord. Zonder de rest van de informatie zegt dat niets.

Want als het aantal uitgevoerde testen sterk gestegen is (zoals sinds 1 december het geval is), dan is de informatie over het aantal uitgevoerde testen onontbeerlijk. In de eerste week van december is het aantal testen met 24% gestegen. In de tweede week vervolgens nog eens met 36%. Hoeveel dat in de afgelopen week is gebeurd, weten we dan nog steeds niet. Maar het maakt voor de intepretatie van die dagcijfers heel wat uit of die stijging wederom 36% was, 24% of 0%.  Dat cijfer horen we slechts een keer per week op dinsdag.

Nog meer problemen

Maar er zijn nog meer problemen rondom die dagelijkse cijfers van het RIVM. Ik heb ze al diverse keren uitgebreid besproken, maar vermeld ze nog even, omdat er nu wel nieuwe informatie is:

Het RIVM maakt de cijfers per dag bekend, die ze als melding binnen hebben gekregen. Maar de testen waar ze op betrekking hebben kunnen enkele dagen ervoor plaats hebben gevonden en soms ook langer geleden. En door ICT-problemen zijn er ook regelmatig hickups, waardoor het beeld helemaal verduistert.

In de database van het RIVM wordt geprobeerd de eerste datum van de klachten per positieve test te bepalen. En als dat niet lukt, dan wordt de datum van de test aangehouden. Dit is de grafiek van de RIVM meldingen met de datum die er dan in de database staat. De laatste 5 meetpunten van het aantal testen is een schatting. Pas dinsdag a.s. is dat bekend.

Goed valt in deze grafiek te herkennen het begin van de week (de rode cirkels). Dat hangt samen met het patroon dat er blijkbaar op maandag en dinsdag meer wordt getest dan in de rest van de week. Ook dat is een bewijs dat de dagcijfers zelf niets zeggen als je ook niet dit weekritme mee in beschouwing neemt.

Dat er een fors probleem met de PCR-testen was, heb ik op 13 juni al gemeld in dit blog. Ik signaleerde het probleem van de “false positives”. Maar dat werd door onze usual suspects en het RIVM toen ontkend. De fouten van de test waren miniem, werd gezegd. Waar ik toen op doelde, was het probleem dat als je een positieve test hebt, dat nog niet hoeft te betekenen dat de betrokken persoon op dat moment nog besmettelijk was.

Eerdere besmetting

De virusdeeltjes die bij de geteste personen gevonden waren zouden afkomstig kunnen zijn van een eerdere besmetting.  En zeker als er nog maar weinig mensen positief scoren (zoals in juni) is hun aandeel onder de positief getesten erg groot. Groot nieuws was het dan ook dat de WHO deze week precies waarschuwt voor datgene waar ik ook  in juni voor waarschuwde.  Dit staat er o.a. in:

  Deze problematiek wordt vergroot als men de Ct-waardes verhoogd (en dus meer kans heeft dat men virusdeeltjes vindt die niet meer infectieus zijn.)  Kortom: de melding van het aantal positieve testuitslagen sec, zegt niets over de verspreiding van het virus.

Dit alles overziende, kun je geen andere conclusie trekken dan dat het melden van de dagcijfers van het RIVM een vorm van fake-nieuws zijn. Ze zorgen eigenlijk alleen voor het inboezemen van angst, een druk op de politiek om maatregelen te gaan nemen. Iets van dezelfde orde als de presentatie van Van Dissel vorige week in het Catshuis, waarbij hij het reproductiecijfer van 1,24 baseerde op de ontwikkeling van het aantal positieve testen zonder te corrigeren op het aantal getesten of false positives.

Als men mijn blogs heeft gevolgd over het onderwerp van de data (die ik al sinds mei schrijf) ,dan ben ik niet van de categorie die zegt dat er geen Covid-19 bestaat of dat het slechts voor een klein deel van de mensen die besmet worden hele ernstige gevolgen zal hebben.  Zo zijn er mensen die stellen dat je via de PCR testen in het geheel geen Covid-19 kunt vinden. Ik zie en hoor hun argumenten wel. Maar kan die inhoudelijk niet beoordelen.

Oversterfte

Als ik naar de oversterftecijfers kijk van de eerste en de tweede golf en spreek met doktoren uit ziekenhuizen, dan ben ik er wel van overtuigd dat er sprake is van een virus dat in 2020 heeft toegeslagen met een intensiteit die hoger is dan een gemiddelde griepepidemie. Enerzijds doordat er veel minder mensen waren vooraf met immuniteit daartegen en anderzijds omdat als men besmet is geraakt er een kans is (geschat op 1 à 3 %) om er heel erg ziek van te worden met kans op overlijden of vervolgschade.

Maar juist daarom hamer ik zo op het verzamelen en presenteren van de juiste, actuele en relevante data. Zowel ten behoeve van de burgers als van beleidsmakers. Dan schep je een omgeving van wederzijds vertrouwen. En kun je betere en gerichtere maatregelen nemen, die dan ook niet op basis van angst worden beoordeeld, maar op basis van begrip.

Als je als overheid met name wilt sturen op zorgcapaciteit dan zijn er twee zaken cruciaal:

1 – Maak gebruik van extra zorgcapaciteit, die geboden wordt. Ik heb in oktober al geschreven over de Rai als mogelijk opvangplek (inclusief buitenlandse zorgmedewerkers). En over een hospitaalschip met 600 plekken, ook inclusief medewerkers. Als je verneemt hoe met dat aanbod is omgegaan, dan zakt echt je broek af.  Nadat de aanbieder diverse instanties had aangeschreven werd hij doorverwezen naar de organisatie van zorgverzekeraars. Dit was toen een mail die hij kreeg waaruit blijkt dat men geen problemen zag t.a.v. de capaciteit of dat men die oplossing niet zag zitten!

2 – Maak alleen de relevante cijfers bekend en die betreft de zorgcapaciteit. Aantal nieuwe opnames, aantal bezette bedden, etc. Doe dat dan ook niet met de dagcijfers (want dat kunnen incidenten zijn of een dagpatroon hebben, omdat op maandag dan meer gebeurt dan in het weekend). Maar maak het cijfer bekend via een zevendaags gemiddelde. (Dat wordt genoemd voortschrijdend gemiddelde: elke dag de cijfers van de laatste 7 dagen vergeleken met die van de 7 dagen ervoor).

En  het zou wel fijn zijn om dan een goed en juist cijfer te kunnen hebben en niet, zoals nu, twee verschillende bronnen: die van de stichting Nice (die al sinds 1996 de IC-capaciteit in Nederland bijhoudt en in dit jaar ook de opnames in het ziekenhuis met of door Covid-19) en LCPS (van Ernst Kuipers). Die is sinds begin april bezig met het op dagbasis verzamelen van die cijfers.  Die cijfers zijn relevant en doen er blijkbaar toe.

Hoe moeilijk moet het zijn om eenduidige en actuele cijfers te krijgen?

• Als we zoveel geld uitgeven voor de opvang van de economische gevolgen van de overheidsmaatregelen, dan kunnen we toch ook wat geld beschikbaar stellen voor het echt goed verzamelen van cijfers?
• Of is ook daar, net zoals de decentrale opzet van de 25 GGD’s, het vooral de bureaucratie van het moeten werken met 120 ziekenhuizen het probleem?
• Als men als overheid in staat is met  één pennenstreek horeca, winkels, theaters etc. te sluiten, kunnen ze dan ook niet met één pennenstreek ervoor zorgen dat die dataverzameling wel goed loopt en de afzonderlijke clubs gewoon worden overruled?

Maar het is blijkbaar vechten tegen de bierkaai. Men lijkt geen urgentie te zien om wel met goede en relevante cijfers te komen.

Maar dan blijft de vraag wel over, waarom de WHO op 14 december met een document komt, waarin – eindelijk – bevestigd wordt dat de PCR-testen tot een forse overschatting kunnen leiden van het aantal besmettingen. Morgen kom ik met het logische en ook wel schokkende antwoord op die vraag. Waardoor je beseft dat manipuleren van de bevolking door middel van cijfers ook nog in 2021 op dezelfde voet zal doorgaan.

U heeft zojuist gelezen: Dagelijkse besmettingscijfers zeggen niets!

Volg Maurice de Hond op Twitter | YouTube | Facebook | LinkedIn.

Help ons dat zichtbaar te blijven maken via een kleine donatie. Klik hier.